Вяртанне

: СЛОВА; 18 Верасень 2015; 2900

Эўхарыстыя, або, інакш, Святая Імша, на працягу стагоддзяў выглядала зусім інакш, чым сёння. З аднаго боку гэта цудоўна, што літургія развіваецца і становіцца больш багатай, а з іншага боку за гэтым "багаццем" часам губляюцца асноўныя знакі і сімвалы і літургія становіцца незразумелай для сучаснага чалавека. Менавіта таму Другі Ватыканскі Сабор зрабіў літургію Святой Імшы больш простай, каб падкрэсліць яе галоўныя элементы. Сёння ў Касцёле ёсць шмат крокаў, каб вярнуцца да сімволікі абрадаў першых стагоддзяў хрысціянства. Часта знаёмасць гісторыі дапамагае нам разумець сучаснасць. Разуменне гісторыі развіцця літургіі Эўхарыстыі не будзе тут выключэннем.

: СЛОВА; 14 Верасень 2015; 2245

Прынята лічыць, што заснавальнікам тэалогіі вызвалення з’яўляецца дамініканец з Перу айцец Густаво Гут’еррэс, які ў 1968 г. выдаў кнігу “Тэалогія вызвалення”. Аўтар лічыў, што дадзеная тэалогія павінна стаць вынікам ІІ Ватыканскага Сабору і Канферэнцыі Каталіцкіх біскупаў Лацінскай Амерыкі ў Мэдэлін. Іншым заснавальнікам дадзенай плыні з’яўляецца францішканін Леанардо Боф. Абодвух святароў яднала тое, што яны вучыліся ў Еўропе і дасведчылі галечы звычайных людзей, жывучы сярод найбольш убогіх.

: СЛОВА; 10 Верасень 2015; 2886

Што такое адпусты і ці маюць яны сэнс сёння, у нашым жыцці? Многія каталікі часта чуюць пра адпусты, але, хіба што, мала хто ўсведамляе, што гэта і ёсць тыя самыя “індульгенцыі”, каторыя ў свой час прынеслі так шмат падзелаў сярод вернікаў. Бо, між іншым, менавіта супраць іх узбунтаваўся Марцін Лютар.

: "ВІНАГРАДНІК"; 29 Чэрвень 2015; 3003

Цяжка знайсці свядомага хрысціяніна, які не ведае, што Бога трэба паставіць на першае месца. Усё гэта вядома і да болю банальна. Аднак жыццё паказвае, што на практыцы мы і блізка не разумеем гэтага. Калі на Школе Хрысціянскага Жыцця і Евангелізацыі мы прапаноўваем удзельнікам прызнаць Езуса сваім Панам (г.зн. тым, хто пануе ў маім жыцці), то многія адкрываюць нешта новае для сябе.

: СЛОВА; 03 Чэрвень 2015; 2584

Разважанні на гэтую тэму нарадзіліся ў маім сэрцы пад уплывам двух апошніх урачыстасцяў – Спаслання Духа Святога і Найсвяцейшай Тройцы. Для многіх людзей, на жаль, Дух Святы – гэта незразумелы дадатак да нашага рэлігійнага жыцця. Іншыя ж наадварот лічаць, што толькі Дух Cвяты можа іх ашчаслівіць. Бо Ён дае харызматы, чыніць цуды, рашае праблемы… Гэта дзве крайнасці. Дык навошта ж нам, насамрэч, Дух Святы?

: СВЕДЧАННІ; 28 Май 2015; 2440

Гэтае сведчанне мне даводзілася чуць некалькі разоў. Яно гучала таксама на адным з "Вінаграднікаў". З аднаго боку гэтая гісторыя паказвае нам, што для Бога няма нічога немагчымага, і што Ён можа яшчэ нас здзівіць, а з іншага боку я спадзяюся, што гэтае сведчанне многіх абудзіць да жывой веры.

а. Аляксандр

: "ВІНАГРАДНІК"; 27 Май 2015; 3181

Гэтая тэма неаднойчы гучала на «Вінаградніку». Чарговы раз яна вяртаецца да нас у кантэксце разумення слоў Першага Паслання Апостала Яна: У любові няма страху, але дасканалая любоў праганяе страх, бо страх ёсць з-за боязі перад пакараннем; хто баіцца, той недасканалы ў любові (1 Ян 4,18).

Асабіста я быў перакананы, што страх нараджаецца ў чалавеку з прычыны таго, што не хапае веры. Калі ты баішся – гэта азначае, што спадзяешся толькі на свае сілы, не давяраеш Айцу, які цябе любіць, не верыш, што ты для Яго важны і што Ён пра цябе клапоціцца. Карацей, у маім разуменні страх быў выключна звязаны з недахопам веры.