- СЛОВА
- 2015
Адзін чалавек некалі сказаў: “Страх Божы – гэта тады, калі баішся і хочацца баяцца”. У страху Божым ёсць нейкая прыемнасць... Чым бліжэй чалавек падыходзіць да Бога, тым больш ён бачыць велiч Бога і з’яўляецца хваляванне.
- СЛОВА
- 2165
- СВЕДЧАННІ
- 1829
Я адчула, што калі страх зробіць сваю справу, я паддамся яму, то позірк Пана ўсе адно застанецца поўным любові да мяне, такім жа светлым, як і раней. Але магчыма ў вачах, я ўбачу адбітак імгненнага болю, які пройдзе праз Яго сэрца
- СВЕДЧАННІ
- 1388
- СВЕДЧАННІ
- 1561
- СЛОВА
- 2745
- СЛОВА
- 2129
- СЛОВА
- 3641
Кожны чалавек, незалежна ад веры, нашых жаданняў і поглядаў, з’яўляецца качэўнікам. Усім нам, без розніцы ўсведамляем гэта ці не, трэба некуды ісці, бо ўвесь час нечага нехапае. Адкуль усё гэта бярэцца? Думаю, трэба спытацца ў нашага праайца чалавечнасці Адама. Гэта ён выйшаў з раю і ад таго моманту яго дзеці маюць вечны голад. Гэта мы, дзеці Адама, адчуваем, што мы не на сваім месцы, што нам вечна нечага не хапае. Мы – выгнаннікі, якія самі сябе выгналі. Адсюль прагненне ісці, толькі не ведаем куды...