Напэўна, гэта тэма не пазнаная і ёсць да яе вельмі шмат пытанняў. Тым не менш яна існуе і гэта бачаць многія веруючыя. Прапаную вашай увазе сціплы аналіз гэтай тэмы. Канечне, малітву, якая была на Вінаградніку, не заменіць ніякая тэма. Тым не менш разумець яе на ўзроўні інтэлектуальным усядно трэба.

Думаю, што не адзін з нас задаваў сабе пытанне ў чым сэнс хрышчэння Езуса і хрышчэння Яна? Наш Хрост – Ён іншы, чым Хрост Езуса і хрост пакаяння Яна. Хрост прабачае грахі. Езус іх не меў, а хрысціцца. Навошта? Хрост Яна не знішчаў грахі. Навошта тады ён хрысціў, і чаму Езус пайшоў да яго?У чым тут справа, і чаму яна такая важная?

Гэты Евангельскі тэкст мяне некалі вельмі цікавіў. Не памятаю чаму дакладна, але я амаль тыдзень шукаў нейкія там адказы. У гэты ж перыяд мне надалася магчымасць адведаць майго сябра святара ў Польшчы. Гэта быў не толькі мой сябра, але ў нейкім сэнсе і духоўны настаўнік, таму што Бог у свой час шмат праз яго сказаў мне. Калі мы адпраўлялі з ім Імшу ў дзень майго прыезду, першым шокам для мяне было тое, што ў той дзень чытаўся на Літургіі менавіта той фрагмент, які мяне так хваляваў. Другім шокам было казанне майго сябра, у якім я пачуў адказ на мае пытанні: Хто тут згубіўся? Езус? Хутчэй, Яго бацькі. Гэта яны забыліся, чыё гэта Дзіця і дзе павінна быць. І Езус дапамагае ім знайсці саміх сябе...

«Бог прыносіць спакой» і «Бог ёсць спакоем». На першы погляд не вялікая розніца паміж гэтымі паняццямі, аднак разумею, што розніца ўсё ж ёсць і даволі важная... навучыцца шукаць спакою сёння, калі ў сэрцы пануе страх, трывога, неспакой за будучыню. Гэты спакой знаходзіцца ў Божай прысутнасці, а не ў рашэнні праблемы, бо Ён сам ёсць мірам, спакоем. Варта нам навучыцца глядзець на Бога, а не на тое, што Ён дае.