Гэтая тэма неаднойчы гучала на «Вінаградніку». Чарговы раз яна вяртаецца да нас у кантэксце разумення слоў Першага Паслання Апостала Яна: У любові няма страху, але дасканалая любоў праганяе страх, бо страх ёсць з-за боязі перад пакараннем; хто баіцца, той недасканалы ў любові (1 Ян 4,18).

Асабіста я быў перакананы, што страх нараджаецца ў чалавеку з прычыны таго, што не хапае веры. Калі ты баішся – гэта азначае, што спадзяешся толькі на свае сілы, не давяраеш Айцу, які цябе любіць, не верыш, што ты для Яго важны і што Ён пра цябе клапоціцца. Карацей, у маім разуменні страх быў выключна звязаны з недахопам веры.