"От Меня это было..."
Усіх прашу прабачэння, што даўно нічога не выкладваў і не пісаў, і нават не дабраўся апрацаваць апошні "Вінаграднік". Сёння вельмі мне ляжыць на сэрцы падзяліцца духоўнай творчасцю двух праваслаўных падвіжнікаў - святога Серафіма Вырыцкага і мітрапаліта Мануіла Лемешэўскага. Даследчыкі не ведаюць, хто дакладна з'яўляецца аўтарам тых тэкстаў, якімі я хачу з вамі падзяліцца. Некаторыя асцярожна выказваюцца пра тое, што гэтыя тэксты, насамрэч, з'яўляюцца не духоўнай творчасцю ўзгаданых падвіжнікаў, а прарочым Словам ад Госпада. Асабіста я менавіта ў гэта веру. Адважуся сказаць, што нават распазнаю характар Божага прарочага Слова, якое таксама чуў праз каталікоў ці пратэстантаў. Таму жадаю вам веры, каб ў гэтых радках убачыць не чалавечыя думкі, але Яго Пасланне.
а. Аляксандр
Пра важнасць асабістага выбару (казанне, 25.08.13)
Пане, няўжо мала тых, хто будзе збаўлены?... Мы часта наіўна думаем, што вера нашых бліжніх залежыць ад таго, як мы за іх молімся, як мы ім даказваем праўды веры і г.д. Такая вось своеасаблівая залежнасць ад людзей. Праўда, Езус кажа нам, каб мы былі святлом для іншых і прыкладам, але нідзе Ён не сказаў нам, каб мы змушалі іншых глядзець на гэта нашае «святло». Логіка Божая зусім іншая. Ты, чалавеча, галоўнае свяці, ты сам старайся, ну а каму трэба, той убачыць. Гэта ўжо не ад цябе залежыць, а ад Госпада і ад іншага чалавека. Вось чаму Езус не адказвае на такія хвалюючыя нас пытанні. Больш за тое, Евангелле кажа нам, што Езус у той час, калі Яму задаюць гэтае пытанне, ішоў у Ерузалем. Гэта была Яго вузкая брама, гэта была Яго вайна і ніхто за Яго гэтага не вырашыць і нікога сілком Ён за сабой не пацягне. Вучні разбягуцца, Ён іх не зможа стрымаць, а пасля кожны з іх у Духу Святым прыме сваё асабістае рашэнне, і ў выніку яны зноў збяруцца.